Tables pour 'SUPERIRRUO ,IS ,ERE ,intr'

SUPERIRRUO, IS, ERE, intr

Tableaux

déclinaison des participes présents des verbes
cas forme
nominatif singulier SUPERIRRUENS
vocatif singulier SUPERIRRUENS
accusatif singulier SUPERIRRUENTEM
génitif singulier SUPERIRRUENTIS
datif singulier SUPERIRRUENTI
ablatif singulier SUPERIRRUENTE
SUPERIRRUENTI
nominatif pluriel SUPERIRRUENTES
vocatif pluriel SUPERIRRUENTES
accusatif pluriel SUPERIRRUENTES
génitif pluriel SUPERIRRUENTIUM
datif pluriel SUPERIRRUENTIBUS
ablatif pluriel SUPERIRRUENTIBUS
locatif
cas forme
nominatif singulier SUPERIRRUENS
vocatif singulier SUPERIRRUENS
accusatif singulier SUPERIRRUENTEM
génitif singulier SUPERIRRUENTIS
datif singulier SUPERIRRUENTI
ablatif singulier SUPERIRRUENTE
SUPERIRRUENTI
nominatif pluriel SUPERIRRUENTES
vocatif pluriel SUPERIRRUENTES
accusatif pluriel SUPERIRRUENTES
génitif pluriel SUPERIRRUENTIUM
datif pluriel SUPERIRRUENTIBUS
ablatif pluriel SUPERIRRUENTIBUS
locatif
cas forme
nominatif singulier SUPERIRRUENS
vocatif singulier SUPERIRRUENS
accusatif singulier SUPERIRRUENS
génitif singulier SUPERIRRUENTIS
datif singulier SUPERIRRUENTI
ablatif singulier SUPERIRRUENTI
nominatif pluriel SUPERIRRUENTIA
vocatif pluriel SUPERIRRUENTIA
accusatif pluriel SUPERIRRUENTIA
génitif pluriel SUPERIRRUENTIUM
datif pluriel SUPERIRRUENTIBUS
ablatif pluriel SUPERIRRUENTIBUS
locatif
cas forme masculine forme féminine forme neutre
nominatif singulier SUPERIRRUENS SUPERIRRUENS SUPERIRRUENS
vocatif singulier SUPERIRRUENS SUPERIRRUENS SUPERIRRUENS
accusatif singulier SUPERIRRUENTEM SUPERIRRUENTEM SUPERIRRUENS
génitif singulier SUPERIRRUENTIS SUPERIRRUENTIS SUPERIRRUENTIS
datif singulier SUPERIRRUENTI SUPERIRRUENTI SUPERIRRUENTI
ablatif singulier SUPERIRRUENTE
SUPERIRRUENTI
SUPERIRRUENTE
SUPERIRRUENTI
SUPERIRRUENTI
nominatif pluriel SUPERIRRUENTES SUPERIRRUENTES SUPERIRRUENTIA
vocatif pluriel SUPERIRRUENTES SUPERIRRUENTES SUPERIRRUENTIA
accusatif pluriel SUPERIRRUENTES SUPERIRRUENTES SUPERIRRUENTIA
génitif pluriel SUPERIRRUENTIUM SUPERIRRUENTIUM SUPERIRRUENTIUM
datif pluriel SUPERIRRUENTIBUS SUPERIRRUENTIBUS SUPERIRRUENTIBUS
ablatif pluriel SUPERIRRUENTIBUS SUPERIRRUENTIBUS SUPERIRRUENTIBUS
locatif
la troisième conjugaison 1 er type active des verbes
actif
indicatif
présent
1ére pers. sing. SUPERIRRUO
2ème pers. sing. SUPERIRRUIS
3ème pers. sing. SUPERIRRUIT
1ère pers. pl. SUPERIRRUIMUS
2ème pers. pl. SUPERIRRUITIS
3ème pers. pl. SUPERIRRUUNT
imparfait
1ére pers. sing. SUPERIRRUEBAM
2ème pers. sing. SUPERIRRUEBAS
3ème pers. sing. SUPERIRRUEBAT
1ère pers. pl. SUPERIRRUEBAMUS
2ème pers. pl. SUPERIRRUEBATIS
3ème pers. pl. SUPERIRRUEBANT
futur
1ére pers. sing. SUPERIRRUAM
2ème pers. sing. SUPERIRRUES
3ème pers. sing. SUPERIRRUET
1ère pers. pl. SUPERIRRUEMUS
2ème pers. pl. SUPERIRRUETIS
3ème pers. pl. SUPERIRRUENT
parfait
1ére pers. sing.
2ème pers. sing.
3ème pers. sing.
1ère pers. pl.
2ème pers. pl.
3ème pers. pl.
futur antérieur
1ére pers. sing.
2ème pers. sing.
3ème pers. sing.
1ère pers. pl.
2ème pers. pl.
3ème pers. pl.
plus-que-parfait
1ére pers. sing.
2ème pers. sing.
3ème pers. sing.
1ère pers. pl.
2ème pers. pl.
3ème pers. pl.
présent imparfait futur parfait futur antérieur plus-que-parfait
1ére pers. sing. SUPERIRRUO
SUPERIRRUEBAM
SUPERIRRUAM
2ème pers. sing. SUPERIRRUIS
SUPERIRRUEBAS
SUPERIRRUES
3ème pers. sing. SUPERIRRUIT
SUPERIRRUEBAT
SUPERIRRUET
1ère pers. pl. SUPERIRRUIMUS
SUPERIRRUEBAMUS
SUPERIRRUEMUS
2ème pers. pl. SUPERIRRUITIS
SUPERIRRUEBATIS
SUPERIRRUETIS
3ème pers. pl. SUPERIRRUUNT
SUPERIRRUEBANT
SUPERIRRUENT
subjonctif
présent
1ére pers. sing. SUPERIRRUAM
2ème pers. sing. SUPERIRRUAS
3ème pers. sing. SUPERIRRUAT
1ère pers. pl. SUPERIRRUAMUS
2ème pers. pl. SUPERIRRUATIS
3ème pers. pl. SUPERIRRUANT
imparfait
1ére pers. sing. SUPERIRRUEREM
2ème pers. sing. SUPERIRRUERES
3ème pers. sing. SUPERIRRUERET
1ère pers. pl. SUPERIRRUEREMUS
2ème pers. pl. SUPERIRRUERETIS
3ème pers. pl. SUPERIRRUERENT
parfait
1ére pers. sing.
2ème pers. sing.
3ème pers. sing.
1ère pers. pl.
2ème pers. pl.
3ème pers. pl.
plus-que-parfait
1ére pers. sing.
2ème pers. sing.
3ème pers. sing.
1ère pers. pl.
2ème pers. pl.
3ème pers. pl.
présent imparfait parfait plus-que-parfait
1ére pers. sing. SUPERIRRUAM
SUPERIRRUEREM
2ème pers. sing. SUPERIRRUAS
SUPERIRRUERES
3ème pers. sing. SUPERIRRUAT
SUPERIRRUERET
1ère pers. pl. SUPERIRRUAMUS
SUPERIRRUEREMUS
2ème pers. pl. SUPERIRRUATIS
SUPERIRRUERETIS
3ème pers. pl. SUPERIRRUANT
SUPERIRRUERENT
impératif
présent
2ème pers. sing. SUPERIRRUE
3ème pers. sing.
2ème pers. pl. SUPERIRRUITE
3ème pers. pl.
futur
2ème pers. sing. SUPERIRRUITO
3ème pers. sing.
2ème pers. pl. SUPERIRRUITOTE
3ème pers. pl. SUPERIRRUUNTO
présent futur
2ème pers. sing. SUPERIRRUE
SUPERIRRUITO
3ème pers. sing.
2ème pers. pl. SUPERIRRUITE
SUPERIRRUITOTE
3ème pers. pl. SUPERIRRUUNTO
infinitif
présent
infinitif SUPERIRRUERE
futur
infinitif
parfait
infinitif
présent futur parfait
infinitif SUPERIRRUERE
participe
présent
participe SUPERIRRUENS, ENTIS
passé
participe
futur
participe
parfait
participe
présent passé futur parfait
participe SUPERIRRUENS, ENTIS
gérondif
cas forme
accusatif SUPERIRRUENDUM
génitif SUPERIRRUENDI
ablatif SUPERIRRUENDO
datif SUPERIRRUENDO
supin
cas forme
accusatif
ablatif