Tables pour 'DISCEPTO ,AS ,ARE ,AVI ,ATUM ,tr'

DISCEPTO, AS, ARE, AVI, ATUM, tr

Tableaux

déclinaison des participes présents des verbes
cas forme
nominatif singulier DISCEPTANS
vocatif singulier DISCEPTANS
accusatif singulier DISCEPTANTEM
génitif singulier DISCEPTANTIS
datif singulier DISCEPTANTI
ablatif singulier DISCEPTANTE
DISCEPTANTI
nominatif pluriel DISCEPTANTES
vocatif pluriel DISCEPTANTES
accusatif pluriel DISCEPTANTES
génitif pluriel DISCEPTANTIUM
datif pluriel DISCEPTANTIBUS
ablatif pluriel DISCEPTANTIBUS
locatif
cas forme
nominatif singulier DISCEPTANS
vocatif singulier DISCEPTANS
accusatif singulier DISCEPTANTEM
génitif singulier DISCEPTANTIS
datif singulier DISCEPTANTI
ablatif singulier DISCEPTANTE
DISCEPTANTI
nominatif pluriel DISCEPTANTES
vocatif pluriel DISCEPTANTES
accusatif pluriel DISCEPTANTES
génitif pluriel DISCEPTANTIUM
datif pluriel DISCEPTANTIBUS
ablatif pluriel DISCEPTANTIBUS
locatif
cas forme
nominatif singulier DISCEPTANS
vocatif singulier DISCEPTANS
accusatif singulier DISCEPTANS
génitif singulier DISCEPTANTIS
datif singulier DISCEPTANTI
ablatif singulier DISCEPTANTI
nominatif pluriel DISCEPTANTIA
vocatif pluriel DISCEPTANTIA
accusatif pluriel DISCEPTANTIA
génitif pluriel DISCEPTANTIUM
datif pluriel DISCEPTANTIBUS
ablatif pluriel DISCEPTANTIBUS
locatif
cas forme masculine forme féminine forme neutre
nominatif singulier DISCEPTANS DISCEPTANS DISCEPTANS
vocatif singulier DISCEPTANS DISCEPTANS DISCEPTANS
accusatif singulier DISCEPTANTEM DISCEPTANTEM DISCEPTANS
génitif singulier DISCEPTANTIS DISCEPTANTIS DISCEPTANTIS
datif singulier DISCEPTANTI DISCEPTANTI DISCEPTANTI
ablatif singulier DISCEPTANTE
DISCEPTANTI
DISCEPTANTE
DISCEPTANTI
DISCEPTANTI
nominatif pluriel DISCEPTANTES DISCEPTANTES DISCEPTANTIA
vocatif pluriel DISCEPTANTES DISCEPTANTES DISCEPTANTIA
accusatif pluriel DISCEPTANTES DISCEPTANTES DISCEPTANTIA
génitif pluriel DISCEPTANTIUM DISCEPTANTIUM DISCEPTANTIUM
datif pluriel DISCEPTANTIBUS DISCEPTANTIBUS DISCEPTANTIBUS
ablatif pluriel DISCEPTANTIBUS DISCEPTANTIBUS DISCEPTANTIBUS
locatif
déclinaison des participes parfaits des verbes
cas forme
nominatif singulier DISCEPTATUS
vocatif singulier DISCEPTATE
accusatif singulier DISCEPTATUM
génitif singulier DISCEPTATI
datif singulier DISCEPTATO
ablatif singulier DISCEPTATO
nominatif pluriel DISCEPTATI
vocatif pluriel DISCEPTATI
accusatif pluriel DISCEPTATOS
génitif pluriel DISCEPTATORUM
datif pluriel DISCEPTATIS
ablatif pluriel DISCEPTATIS
locatif
cas forme
nominatif singulier DISCEPTATA
vocatif singulier DISCEPTATA
accusatif singulier DISCEPTATAM
génitif singulier DISCEPTATAE
datif singulier DISCEPTATAE
ablatif singulier DISCEPTATA
nominatif pluriel DISCEPTATAE
vocatif pluriel DISCEPTATAE
accusatif pluriel DISCEPTATAS
génitif pluriel DISCEPTATARUM
datif pluriel DISCEPTATIS
ablatif pluriel DISCEPTATIS
locatif
cas forme
nominatif singulier DISCEPTATUM
vocatif singulier DISCEPTATUM
accusatif singulier DISCEPTATUM
génitif singulier DISCEPTATI
datif singulier DISCEPTATO
ablatif singulier DISCEPTATO
nominatif pluriel DISCEPTATA
vocatif pluriel DISCEPTATA
accusatif pluriel DISCEPTATA
génitif pluriel DISCEPTATORUM
datif pluriel DISCEPTATIS
ablatif pluriel DISCEPTATIS
locatif
cas forme masculine forme féminine forme neutre
nominatif singulier DISCEPTATUS DISCEPTATA DISCEPTATUM
vocatif singulier DISCEPTATE DISCEPTATA DISCEPTATUM
accusatif singulier DISCEPTATUM DISCEPTATAM DISCEPTATUM
génitif singulier DISCEPTATI DISCEPTATAE DISCEPTATI
datif singulier DISCEPTATO DISCEPTATAE DISCEPTATO
ablatif singulier DISCEPTATO DISCEPTATA DISCEPTATO
nominatif pluriel DISCEPTATI DISCEPTATAE DISCEPTATA
vocatif pluriel DISCEPTATI DISCEPTATAE DISCEPTATA
accusatif pluriel DISCEPTATOS DISCEPTATAS DISCEPTATA
génitif pluriel DISCEPTATORUM DISCEPTATARUM DISCEPTATORUM
datif pluriel DISCEPTATIS DISCEPTATIS DISCEPTATIS
ablatif pluriel DISCEPTATIS DISCEPTATIS DISCEPTATIS
locatif
la première conjugaison active des verbes
actif
indicatif
présent
1ére pers. sing. DISCEPTO
2ème pers. sing. DISCEPTAS
3ème pers. sing. DISCEPTAT
1ère pers. pl. DISCEPTAMUS
2ème pers. pl. DISCEPTATIS
3ème pers. pl. DISCEPTANT
imparfait
1ére pers. sing. DISCEPTABAM
2ème pers. sing. DISCEPTABAS
3ème pers. sing. DISCEPTABAT
1ère pers. pl. DISCEPTABAMUS
2ème pers. pl. DISCEPTABATIS
3ème pers. pl. DISCEPTABANT
futur
1ére pers. sing. DISCEPTABO
2ème pers. sing. DISCEPTABIS
3ème pers. sing. DISCEPTABIT
1ère pers. pl. DISCEPTABIMUS
2ème pers. pl. DISCEPTABITIS
3ème pers. pl. DISCEPTABUNT
parfait
1ére pers. sing. DISCEPTAVI
2ème pers. sing. DISCEPTAVISTI
DISCEPTASTI
3ème pers. sing. DISCEPTAVIT
1ère pers. pl. DISCEPTAVIMUS
2ème pers. pl. DISCEPTAVISTIS
DISCEPTASTIS
3ème pers. pl. DISCEPTAVERUNT
DISCEPTARUNT
DISCEPTAVERE
futur antérieur
1ére pers. sing. DISCEPTAVERO
DISCEPTARO
2ème pers. sing. DISCEPTAVERIS
DISCEPTARIS
3ème pers. sing. DISCEPTAVERIT
DISCEPTARIT
1ère pers. pl. DISCEPTAVERIMUS
DISCEPTARIMUS
2ème pers. pl. DISCEPTAVERITIS
DISCEPTARITIS
3ème pers. pl. DISCEPTAVERINT
DISCEPTARINT
plus-que-parfait
1ére pers. sing. DISCEPTAVERAM
DISCEPTARAM
2ème pers. sing. DISCEPTAVERAS
DISCEPTARAS
3ème pers. sing. DISCEPTAVERAT
DISCEPTARAT
1ère pers. pl. DISCEPTAVERAMUS
DISCEPTARAMUS
2ème pers. pl. DISCEPTAVERATIS
DISCEPTARATIS
3ème pers. pl. DISCEPTAVERANT
DISCEPTARANT
présent imparfait futur parfait futur antérieur plus-que-parfait
1ére pers. sing. DISCEPTO
DISCEPTABAM
DISCEPTABO
DISCEPTAVI
DISCEPTAVERO
DISCEPTARO
DISCEPTAVERAM
DISCEPTARAM
2ème pers. sing. DISCEPTAS
DISCEPTABAS
DISCEPTABIS
DISCEPTAVISTI
DISCEPTASTI
DISCEPTAVERIS
DISCEPTARIS
DISCEPTAVERAS
DISCEPTARAS
3ème pers. sing. DISCEPTAT
DISCEPTABAT
DISCEPTABIT
DISCEPTAVIT
DISCEPTAVERIT
DISCEPTARIT
DISCEPTAVERAT
DISCEPTARAT
1ère pers. pl. DISCEPTAMUS
DISCEPTABAMUS
DISCEPTABIMUS
DISCEPTAVIMUS
DISCEPTAVERIMUS
DISCEPTARIMUS
DISCEPTAVERAMUS
DISCEPTARAMUS
2ème pers. pl. DISCEPTATIS
DISCEPTABATIS
DISCEPTABITIS
DISCEPTAVISTIS
DISCEPTASTIS
DISCEPTAVERITIS
DISCEPTARITIS
DISCEPTAVERATIS
DISCEPTARATIS
3ème pers. pl. DISCEPTANT
DISCEPTABANT
DISCEPTABUNT
DISCEPTAVERUNT
DISCEPTARUNT
DISCEPTAVERE
DISCEPTAVERINT
DISCEPTARINT
DISCEPTAVERANT
DISCEPTARANT
subjonctif
présent
1ére pers. sing. DISCEPTEM
2ème pers. sing. DISCEPTES
3ème pers. sing. DISCEPTET
1ère pers. pl. DISCEPTEMUS
2ème pers. pl. DISCEPTETIS
3ème pers. pl. DISCEPTENT
imparfait
1ére pers. sing. DISCEPTAREM
2ème pers. sing. DISCEPTARES
3ème pers. sing. DISCEPTARET
1ère pers. pl. DISCEPTAREMUS
2ème pers. pl. DISCEPTARETIS
3ème pers. pl. DISCEPTARENT
parfait
1ére pers. sing. DISCEPTAVERIM
DISCEPTARIM
2ème pers. sing. DISCEPTAVERIS
DISCEPTARIS
3ème pers. sing. DISCEPTAVERIT
DISCEPTARIT
1ère pers. pl. DISCEPTAVERIMUS
DISCEPTARIMUS
2ème pers. pl. DISCEPTAVERITIS
DISCEPTARITIS
3ème pers. pl. DISCEPTAVERINT
DISCEPTARINT
plus-que-parfait
1ére pers. sing. DISCEPTAVISSEM
DISCEPTASSEM
2ème pers. sing. DISCEPTAVISSES
DISCEPTASSES
3ème pers. sing. DISCEPTAVISSET
DISCEPTASSET
1ère pers. pl. DISCEPTAVISSEMUS
DISCEPTASSEMUS
2ème pers. pl. DISCEPTAVISSETIS
DISCEPTASSETIS
3ème pers. pl. DISCEPTAVISSENT
DISCEPTASSENT
présent imparfait parfait plus-que-parfait
1ére pers. sing. DISCEPTEM
DISCEPTAREM
DISCEPTAVERIM
DISCEPTARIM
DISCEPTAVISSEM
DISCEPTASSEM
2ème pers. sing. DISCEPTES
DISCEPTARES
DISCEPTAVERIS
DISCEPTARIS
DISCEPTAVISSES
DISCEPTASSES
3ème pers. sing. DISCEPTET
DISCEPTARET
DISCEPTAVERIT
DISCEPTARIT
DISCEPTAVISSET
DISCEPTASSET
1ère pers. pl. DISCEPTEMUS
DISCEPTAREMUS
DISCEPTAVERIMUS
DISCEPTARIMUS
DISCEPTAVISSEMUS
DISCEPTASSEMUS
2ème pers. pl. DISCEPTETIS
DISCEPTARETIS
DISCEPTAVERITIS
DISCEPTARITIS
DISCEPTAVISSETIS
DISCEPTASSETIS
3ème pers. pl. DISCEPTENT
DISCEPTARENT
DISCEPTAVERINT
DISCEPTARINT
DISCEPTAVISSENT
DISCEPTASSENT
impératif
présent
2ème pers. sing. DISCEPTA
3ème pers. sing.
2ème pers. pl. DISCEPTATE
3ème pers. pl.
futur
2ème pers. sing. DISCEPTATO
3ème pers. sing.
2ème pers. pl. DISCEPTATOTE
3ème pers. pl. DISCEPTANTO
présent futur
2ème pers. sing. DISCEPTA
DISCEPTATO
3ème pers. sing.
2ème pers. pl. DISCEPTATE
DISCEPTATOTE
3ème pers. pl. DISCEPTANTO
infinitif
présent
infinitif DISCEPTARE
futur
infinitif DISCEPTATURUM, AM, UM ESSE
parfait
infinitif DISCEPTAVISSE
DISCEPTASSE
présent futur parfait
infinitif DISCEPTARE
DISCEPTATURUM, AM, UM ESSE
DISCEPTAVISSE
DISCEPTASSE
participe
présent
participe DISCEPTANS, ANTIS
passé
participe
futur
participe DISCEPTATURUS, A, UM
parfait
participe
présent passé futur parfait
participe DISCEPTANS, ANTIS
DISCEPTATURUS, A, UM
gérondif
cas forme
accusatif DISCEPTANDUM
génitif DISCEPTANDI
ablatif DISCEPTANDO
datif DISCEPTANDO
supin
cas forme
accusatif DISCEPTATUM
ablatif DISCEPTATU
déclinaison des participes futurs des verbes
cas forme
nominatif singulier DISCEPTATURUS
vocatif singulier DISCEPTATURE
accusatif singulier DISCEPTATURUM
génitif singulier DISCEPTATURI
datif singulier DISCEPTATURO
ablatif singulier DISCEPTATURO
nominatif pluriel DISCEPTATURI
vocatif pluriel DISCEPTATURI
accusatif pluriel DISCEPTATUROS
génitif pluriel DISCEPTATURORUM
datif pluriel DISCEPTATURIS
ablatif pluriel DISCEPTATURIS
locatif
cas forme
nominatif singulier DISCEPTATURA
vocatif singulier DISCEPTATURA
accusatif singulier DISCEPTATURAM
génitif singulier DISCEPTATURAE
datif singulier DISCEPTATURAE
ablatif singulier DISCEPTATURA
nominatif pluriel DISCEPTATURAE
vocatif pluriel DISCEPTATURAE
accusatif pluriel DISCEPTATURAS
génitif pluriel DISCEPTATURARUM
datif pluriel DISCEPTATURIS
ablatif pluriel DISCEPTATURIS
locatif
cas forme
nominatif singulier DISCEPTATURUM
vocatif singulier DISCEPTATURUM
accusatif singulier DISCEPTATURUM
génitif singulier DISCEPTATURI
datif singulier DISCEPTATURO
ablatif singulier DISCEPTATURO
nominatif pluriel DISCEPTATURA
vocatif pluriel DISCEPTATURA
accusatif pluriel DISCEPTATURA
génitif pluriel DISCEPTATURORUM
datif pluriel DISCEPTATURIS
ablatif pluriel DISCEPTATURIS
locatif
cas forme masculine forme féminine forme neutre
nominatif singulier DISCEPTATURUS DISCEPTATURA DISCEPTATURUM
vocatif singulier DISCEPTATURE DISCEPTATURA DISCEPTATURUM
accusatif singulier DISCEPTATURUM DISCEPTATURAM DISCEPTATURUM
génitif singulier DISCEPTATURI DISCEPTATURAE DISCEPTATURI
datif singulier DISCEPTATURO DISCEPTATURAE DISCEPTATURO
ablatif singulier DISCEPTATURO DISCEPTATURA DISCEPTATURO
nominatif pluriel DISCEPTATURI DISCEPTATURAE DISCEPTATURA
vocatif pluriel DISCEPTATURI DISCEPTATURAE DISCEPTATURA
accusatif pluriel DISCEPTATUROS DISCEPTATURAS DISCEPTATURA
génitif pluriel DISCEPTATURORUM DISCEPTATURARUM DISCEPTATURORUM
datif pluriel DISCEPTATURIS DISCEPTATURIS DISCEPTATURIS
ablatif pluriel DISCEPTATURIS DISCEPTATURIS DISCEPTATURIS
locatif
déclinaison des adjectifs verbaux
cas forme
nominatif singulier DISCEPTANDUS
vocatif singulier DISCEPTANDE
accusatif singulier DISCEPTANDUM
génitif singulier DISCEPTANDI
datif singulier DISCEPTANDO
ablatif singulier DISCEPTANDO
nominatif pluriel DISCEPTANDI
vocatif pluriel DISCEPTANDI
accusatif pluriel DISCEPTANDOS
génitif pluriel DISCEPTANDORUM
datif pluriel DISCEPTANDIS
ablatif pluriel DISCEPTANDIS
locatif
cas forme
nominatif singulier DISCEPTANDA
vocatif singulier DISCEPTANDA
accusatif singulier DISCEPTANDAM
génitif singulier DISCEPTANDAE
datif singulier DISCEPTANDAE
ablatif singulier DISCEPTANDA
nominatif pluriel DISCEPTANDAE
vocatif pluriel DISCEPTANDAE
accusatif pluriel DISCEPTANDAS
génitif pluriel DISCEPTANDARUM
datif pluriel DISCEPTANDIS
ablatif pluriel DISCEPTANDIS
locatif
cas forme
nominatif singulier DISCEPTANDUM
vocatif singulier DISCEPTANDUM
accusatif singulier DISCEPTANDUM
génitif singulier DISCEPTANDI
datif singulier DISCEPTANDO
ablatif singulier DISCEPTANDO
nominatif pluriel DISCEPTANDA
vocatif pluriel DISCEPTANDA
accusatif pluriel DISCEPTANDA
génitif pluriel DISCEPTANDORUM
datif pluriel DISCEPTANDIS
ablatif pluriel DISCEPTANDIS
locatif
cas forme masculine forme féminine forme neutre
nominatif singulier DISCEPTANDUS DISCEPTANDA DISCEPTANDUM
vocatif singulier DISCEPTANDE DISCEPTANDA DISCEPTANDUM
accusatif singulier DISCEPTANDUM DISCEPTANDAM DISCEPTANDUM
génitif singulier DISCEPTANDI DISCEPTANDAE DISCEPTANDI
datif singulier DISCEPTANDO DISCEPTANDAE DISCEPTANDO
ablatif singulier DISCEPTANDO DISCEPTANDA DISCEPTANDO
nominatif pluriel DISCEPTANDI DISCEPTANDAE DISCEPTANDA
vocatif pluriel DISCEPTANDI DISCEPTANDAE DISCEPTANDA
accusatif pluriel DISCEPTANDOS DISCEPTANDAS DISCEPTANDA
génitif pluriel DISCEPTANDORUM DISCEPTANDARUM DISCEPTANDORUM
datif pluriel DISCEPTANDIS DISCEPTANDIS DISCEPTANDIS
ablatif pluriel DISCEPTANDIS DISCEPTANDIS DISCEPTANDIS
locatif
la première conjugaison passive des verbes
passif
indicatif
présent
1ére pers. sing. DISCEPTOR
2ème pers. sing. DISCEPTARE
DISCEPTARIS
3ème pers. sing. DISCEPTATUR
1ère pers. pl. DISCEPTAMUR
2ème pers. pl. DISCEPTAMINI
3ème pers. pl. DISCEPTANTUR
imparfait
1ére pers. sing. DISCEPTABAR
2ème pers. sing. DISCEPTABARE
DISCEPTABARIS
3ème pers. sing. DISCEPTABATUR
1ère pers. pl. DISCEPTABAMUR
2ème pers. pl. DISCEPTABAMINI
3ème pers. pl. DISCEPTABANTUR
futur
1ére pers. sing. DISCEPTABOR
2ème pers. sing. DISCEPTABERE
DISCEPTABERIS
3ème pers. sing. DISCEPTABITUR
1ère pers. pl. DISCEPTABIMUR
2ème pers. pl. DISCEPTABIMINI
3ème pers. pl. DISCEPTABUNTUR
parfait
1Ă©re pers. sing. DISCEPTATUS SUM
DISCEPTATA SUM
DISCEPTATUM SUM
2ème pers. sing. DISCEPTATUS ES
DISCEPTATA ES
DISCEPTATUM ES
3ème pers. sing. DISCEPTATUS EST
DISCEPTATA EST
DISCEPTATUM EST
1ère pers. pl. DISCEPTATI SUMUS
DISCEPTATAE SUMUS
DISCEPTATA SUMUS
2ème pers. pl. DISCEPTATI ESTIS
DISCEPTATAE ESTIS
DISCEPTATA ESTIS
3ème pers. pl. DISCEPTATI SUNT
DISCEPTATAE SUNT
DISCEPTATA SUNT
futur antérieur
1Ă©re pers. sing. DISCEPTATUS ERO
DISCEPTATA ERO
DISCEPTATUM ERO
2ème pers. sing. DISCEPTATUS ERIS
DISCEPTATA ERIS
DISCEPTATUM ERIS
3ème pers. sing. DISCEPTATUS ERIT
DISCEPTATA ERIT
DISCEPTATUM ERIT
1ère pers. pl. DISCEPTATI ERIMUS
DISCEPTATAE ERIMUS
DISCEPTATA ERIMUS
2ème pers. pl. DISCEPTATI ERITIS
DISCEPTATAE ERITIS
DISCEPTATA ERITIS
3ème pers. pl. DISCEPTATI ERUNT
DISCEPTATAE ERUNT
DISCEPTATA ERUNT
plus-que-parfait
1Ă©re pers. sing. DISCEPTATUS ERAM
DISCEPTATA ERAM
DISCEPTATUM ERAM
2ème pers. sing. DISCEPTATUS ERAS
DISCEPTATA ERAS
DISCEPTATUM ERAS
3ème pers. sing. DISCEPTATUS ERAT
DISCEPTATA ERAT
DISCEPTATUM ERAT
1ère pers. pl. DISCEPTATI ERAMUS
DISCEPTATAE ERAMUS
DISCEPTATA ERAMUS
2ème pers. pl. DISCEPTATI ERATIS
DISCEPTATAE ERATIS
DISCEPTATA ERATIS
3ème pers. pl. DISCEPTATI ERANT
DISCEPTATAE ERANT
DISCEPTATA ERANT
présent imparfait futur parfait futur antérieur plus-que-parfait
1ére pers. sing. DISCEPTOR
DISCEPTABAR
DISCEPTABOR
DISCEPTATUS SUM
DISCEPTATA SUM
DISCEPTATUM SUM
DISCEPTATUS ERO
DISCEPTATA ERO
DISCEPTATUM ERO
DISCEPTATUS ERAM
DISCEPTATA ERAM
DISCEPTATUM ERAM
2ème pers. sing. DISCEPTARE
DISCEPTARIS
DISCEPTABARE
DISCEPTABARIS
DISCEPTABERE
DISCEPTABERIS
DISCEPTATUS ES
DISCEPTATA ES
DISCEPTATUM ES
DISCEPTATUS ERIS
DISCEPTATA ERIS
DISCEPTATUM ERIS
DISCEPTATUS ERAS
DISCEPTATA ERAS
DISCEPTATUM ERAS
3ème pers. sing. DISCEPTATUR
DISCEPTABATUR
DISCEPTABITUR
DISCEPTATUS EST
DISCEPTATA EST
DISCEPTATUM EST
DISCEPTATUS ERIT
DISCEPTATA ERIT
DISCEPTATUM ERIT
DISCEPTATUS ERAT
DISCEPTATA ERAT
DISCEPTATUM ERAT
1ère pers. pl. DISCEPTAMUR
DISCEPTABAMUR
DISCEPTABIMUR
DISCEPTATI SUMUS
DISCEPTATAE SUMUS
DISCEPTATA SUMUS
DISCEPTATI ERIMUS
DISCEPTATAE ERIMUS
DISCEPTATA ERIMUS
DISCEPTATI ERAMUS
DISCEPTATAE ERAMUS
DISCEPTATA ERAMUS
2ème pers. pl. DISCEPTAMINI
DISCEPTABAMINI
DISCEPTABIMINI
DISCEPTATI ESTIS
DISCEPTATAE ESTIS
DISCEPTATA ESTIS
DISCEPTATI ERITIS
DISCEPTATAE ERITIS
DISCEPTATA ERITIS
DISCEPTATI ERATIS
DISCEPTATAE ERATIS
DISCEPTATA ERATIS
3ème pers. pl. DISCEPTANTUR
DISCEPTABANTUR
DISCEPTABUNTUR
DISCEPTATI SUNT
DISCEPTATAE SUNT
DISCEPTATA SUNT
DISCEPTATI ERUNT
DISCEPTATAE ERUNT
DISCEPTATA ERUNT
DISCEPTATI ERANT
DISCEPTATAE ERANT
DISCEPTATA ERANT
subjonctif
présent
1ére pers. sing. DISCEPTER
2ème pers. sing. DISCEPTERE
DISCEPTERIS
3ème pers. sing. DISCEPTETUR
1ère pers. pl. DISCEPTEMUR
2ème pers. pl. DISCEPTEMINI
3ème pers. pl. DISCEPTENTUR
imparfait
1ére pers. sing. DISCEPTARER
2ème pers. sing. DISCEPTARERE
DISCEPTARERIS
3ème pers. sing. DISCEPTARETUR
1ère pers. pl. DISCEPTAREMUR
2ème pers. pl. DISCEPTAREMINI
3ème pers. pl. DISCEPTARENTUR
parfait
1Ă©re pers. sing. DISCEPTATUS SIM
DISCEPTATA SIM
DISCEPTATUM SIM
2ème pers. sing. DISCEPTATUS SIS
DISCEPTATA SIS
DISCEPTATUM SIS
3ème pers. sing. DISCEPTATUS SIT
DISCEPTATA SIT
DISCEPTATUM SIT
1ère pers. pl. DISCEPTATI SIMUS
DISCEPTATAE SIMUS
DISCEPTATA SIMUS
2ème pers. pl. DISCEPTATI SITIS
DISCEPTATAE SITIS
DISCEPTATA SITIS
3ème pers. pl. DISCEPTATI SINT
DISCEPTATAE SINT
DISCEPTATA SINT
plus-que-parfait
1Ă©re pers. sing. DISCEPTATUS ESSEM
DISCEPTATA ESSEM
DISCEPTATUM ESSEM
2ème pers. sing. DISCEPTATUS ESSES
DISCEPTATA ESSES
DISCEPTATUM ESSES
3ème pers. sing. DISCEPTATUS ESSET
DISCEPTATA ESSET
DISCEPTATUM ESSET
1ère pers. pl. DISCEPTATI ESSEMUS
DISCEPTATAE ESSEMUS
DISCEPTATA ESSEMUS
2ème pers. pl. DISCEPTATI ESSETIS
DISCEPTATAE ESSETIS
DISCEPTATA ESSETIS
3ème pers. pl. DISCEPTATI ESSENT
DISCEPTATAE ESSENT
DISCEPTATA ESSENT
présent imparfait parfait plus-que-parfait
1ére pers. sing. DISCEPTER
DISCEPTARER
DISCEPTATUS SIM
DISCEPTATA SIM
DISCEPTATUM SIM
DISCEPTATUS ESSEM
DISCEPTATA ESSEM
DISCEPTATUM ESSEM
2ème pers. sing. DISCEPTERE
DISCEPTERIS
DISCEPTARERE
DISCEPTARERIS
DISCEPTATUS SIS
DISCEPTATA SIS
DISCEPTATUM SIS
DISCEPTATUS ESSES
DISCEPTATA ESSES
DISCEPTATUM ESSES
3ème pers. sing. DISCEPTETUR
DISCEPTARETUR
DISCEPTATUS SIT
DISCEPTATA SIT
DISCEPTATUM SIT
DISCEPTATUS ESSET
DISCEPTATA ESSET
DISCEPTATUM ESSET
1ère pers. pl. DISCEPTEMUR
DISCEPTAREMUR
DISCEPTATI SIMUS
DISCEPTATAE SIMUS
DISCEPTATA SIMUS
DISCEPTATI ESSEMUS
DISCEPTATAE ESSEMUS
DISCEPTATA ESSEMUS
2ème pers. pl. DISCEPTEMINI
DISCEPTAREMINI
DISCEPTATI SITIS
DISCEPTATAE SITIS
DISCEPTATA SITIS
DISCEPTATI ESSETIS
DISCEPTATAE ESSETIS
DISCEPTATA ESSETIS
3ème pers. pl. DISCEPTENTUR
DISCEPTARENTUR
DISCEPTATI SINT
DISCEPTATAE SINT
DISCEPTATA SINT
DISCEPTATI ESSENT
DISCEPTATAE ESSENT
DISCEPTATA ESSENT
impératif
présent
2ème pers. sing. DISCEPTARE
3ème pers. sing.
2ème pers. pl. DISCEPTAMINI
3ème pers. pl.
futur
2ème pers. sing.
3ème pers. sing.
2ème pers. pl.
3ème pers. pl.
présent futur
2ème pers. sing. DISCEPTARE
3ème pers. sing.
2ème pers. pl. DISCEPTAMINI
3ème pers. pl.
infinitif
présent
infinitif DISCEPTARI
futur
infinitif DISCEPTATUM IRI
parfait
infinitif DISCEPTATUS, A, UM ESSE
présent futur parfait
infinitif DISCEPTARI
DISCEPTATUM IRI
DISCEPTATUS, A, UM ESSE
participe
présent
participe
passé
participe DISCEPTATUS, A, UM
futur
participe
parfait
participe
présent passé futur parfait
participe DISCEPTATUS, A, UM
adjectif verbal
adjectif verbal DISCEPTANDUS, A, UM