Tables pour 'BENEPLACEO ,ES ,ERE ,UI ,ITUM ,intr'
Vous disposez de 3 recherches gratuites par jour!
Pour lever cette limite et accéder à toutes les fonctionnalités des dictionnaires, souscrivez à une offre dès maintenant. Ou inscrivez-vous et bénéficiez de 10 recherches gratuites par jour.
BENEPLACEO, ES, ERE, UI, ITUM, intr
Tableaux
déclinaison des participes présents des verbes
-
-
-
| cas |
forme |
| nominatif singulier |
BENEPLACENS
|
| vocatif singulier |
BENEPLACENS
|
| accusatif singulier |
BENEPLACENTEM
|
| génitif singulier |
BENEPLACENTIS
|
| datif singulier |
BENEPLACENTI
|
| ablatif singulier |
BENEPLACENTE BENEPLACENTI
|
|
|
| nominatif pluriel |
BENEPLACENTES
|
| vocatif pluriel |
BENEPLACENTES
|
| accusatif pluriel |
BENEPLACENTES
|
| génitif pluriel |
BENEPLACENTIUM
|
| datif pluriel |
BENEPLACENTIBUS
|
| ablatif pluriel |
BENEPLACENTIBUS
|
|
|
| locatif |
|
| cas |
forme |
| nominatif singulier |
BENEPLACENS
|
| vocatif singulier |
BENEPLACENS
|
| accusatif singulier |
BENEPLACENTEM
|
| génitif singulier |
BENEPLACENTIS
|
| datif singulier |
BENEPLACENTI
|
| ablatif singulier |
BENEPLACENTE BENEPLACENTI
|
|
|
| nominatif pluriel |
BENEPLACENTES
|
| vocatif pluriel |
BENEPLACENTES
|
| accusatif pluriel |
BENEPLACENTES
|
| génitif pluriel |
BENEPLACENTIUM
|
| datif pluriel |
BENEPLACENTIBUS
|
| ablatif pluriel |
BENEPLACENTIBUS
|
|
|
| locatif |
|
| cas |
forme |
| nominatif singulier |
BENEPLACENS
|
| vocatif singulier |
BENEPLACENS
|
| accusatif singulier |
BENEPLACENS
|
| génitif singulier |
BENEPLACENTIS
|
| datif singulier |
BENEPLACENTI
|
| ablatif singulier |
BENEPLACENTI
|
|
|
| nominatif pluriel |
BENEPLACENTIA
|
| vocatif pluriel |
BENEPLACENTIA
|
| accusatif pluriel |
BENEPLACENTIA
|
| génitif pluriel |
BENEPLACENTIUM
|
| datif pluriel |
BENEPLACENTIBUS
|
| ablatif pluriel |
BENEPLACENTIBUS
|
|
|
| locatif |
|
| cas |
forme masculine |
forme féminine |
forme neutre |
| nominatif singulier |
BENEPLACENS
|
BENEPLACENS
|
BENEPLACENS
|
| vocatif singulier |
BENEPLACENS
|
BENEPLACENS
|
BENEPLACENS
|
| accusatif singulier |
BENEPLACENTEM
|
BENEPLACENTEM
|
BENEPLACENS
|
| génitif singulier |
BENEPLACENTIS
|
BENEPLACENTIS
|
BENEPLACENTIS
|
| datif singulier |
BENEPLACENTI
|
BENEPLACENTI
|
BENEPLACENTI
|
| ablatif singulier |
BENEPLACENTE BENEPLACENTI
|
BENEPLACENTE BENEPLACENTI
|
BENEPLACENTI
|
|
|
| nominatif pluriel |
BENEPLACENTES
|
BENEPLACENTES
|
BENEPLACENTIA
|
| vocatif pluriel |
BENEPLACENTES
|
BENEPLACENTES
|
BENEPLACENTIA
|
| accusatif pluriel |
BENEPLACENTES
|
BENEPLACENTES
|
BENEPLACENTIA
|
| génitif pluriel |
BENEPLACENTIUM
|
BENEPLACENTIUM
|
BENEPLACENTIUM
|
| datif pluriel |
BENEPLACENTIBUS
|
BENEPLACENTIBUS
|
BENEPLACENTIBUS
|
| ablatif pluriel |
BENEPLACENTIBUS
|
BENEPLACENTIBUS
|
BENEPLACENTIBUS
|
|
|
| locatif |
|
|
|
déclinaison des participes futurs des verbes
-
-
-
| cas |
forme |
| nominatif singulier |
BENEPLACITURUS
|
| vocatif singulier |
BENEPLACITURE
|
| accusatif singulier |
BENEPLACITURUM
|
| génitif singulier |
BENEPLACITURI
|
| datif singulier |
BENEPLACITURO
|
| ablatif singulier |
BENEPLACITURO
|
|
|
| nominatif pluriel |
BENEPLACITURI
|
| vocatif pluriel |
BENEPLACITURI
|
| accusatif pluriel |
BENEPLACITUROS
|
| génitif pluriel |
BENEPLACITURORUM
|
| datif pluriel |
BENEPLACITURIS
|
| ablatif pluriel |
BENEPLACITURIS
|
|
|
| locatif |
|
| cas |
forme |
| nominatif singulier |
BENEPLACITURA
|
| vocatif singulier |
BENEPLACITURA
|
| accusatif singulier |
BENEPLACITURAM
|
| génitif singulier |
BENEPLACITURAE
|
| datif singulier |
BENEPLACITURAE
|
| ablatif singulier |
BENEPLACITURA
|
|
|
| nominatif pluriel |
BENEPLACITURAE
|
| vocatif pluriel |
BENEPLACITURAE
|
| accusatif pluriel |
BENEPLACITURAS
|
| génitif pluriel |
BENEPLACITURARUM
|
| datif pluriel |
BENEPLACITURIS
|
| ablatif pluriel |
BENEPLACITURIS
|
|
|
| locatif |
|
| cas |
forme |
| nominatif singulier |
BENEPLACITURUM
|
| vocatif singulier |
BENEPLACITURUM
|
| accusatif singulier |
BENEPLACITURUM
|
| génitif singulier |
BENEPLACITURI
|
| datif singulier |
BENEPLACITURO
|
| ablatif singulier |
BENEPLACITURO
|
|
|
| nominatif pluriel |
BENEPLACITURA
|
| vocatif pluriel |
BENEPLACITURA
|
| accusatif pluriel |
BENEPLACITURA
|
| génitif pluriel |
BENEPLACITURORUM
|
| datif pluriel |
BENEPLACITURIS
|
| ablatif pluriel |
BENEPLACITURIS
|
|
|
| locatif |
|
| cas |
forme masculine |
forme féminine |
forme neutre |
| nominatif singulier |
BENEPLACITURUS
|
BENEPLACITURA
|
BENEPLACITURUM
|
| vocatif singulier |
BENEPLACITURE
|
BENEPLACITURA
|
BENEPLACITURUM
|
| accusatif singulier |
BENEPLACITURUM
|
BENEPLACITURAM
|
BENEPLACITURUM
|
| génitif singulier |
BENEPLACITURI
|
BENEPLACITURAE
|
BENEPLACITURI
|
| datif singulier |
BENEPLACITURO
|
BENEPLACITURAE
|
BENEPLACITURO
|
| ablatif singulier |
BENEPLACITURO
|
BENEPLACITURA
|
BENEPLACITURO
|
|
|
| nominatif pluriel |
BENEPLACITURI
|
BENEPLACITURAE
|
BENEPLACITURA
|
| vocatif pluriel |
BENEPLACITURI
|
BENEPLACITURAE
|
BENEPLACITURA
|
| accusatif pluriel |
BENEPLACITUROS
|
BENEPLACITURAS
|
BENEPLACITURA
|
| génitif pluriel |
BENEPLACITURORUM
|
BENEPLACITURARUM
|
BENEPLACITURORUM
|
| datif pluriel |
BENEPLACITURIS
|
BENEPLACITURIS
|
BENEPLACITURIS
|
| ablatif pluriel |
BENEPLACITURIS
|
BENEPLACITURIS
|
BENEPLACITURIS
|
|
|
| locatif |
|
|
|
la deuxième conjugaison active des verbes
actif
indicatif
-
-
-
-
-
-
|
présent |
| 1ére pers. sing. |
BENEPLACEO
|
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACES
|
| 3ème pers. sing. |
BENEPLACET
|
| 1ère pers. pl. |
BENEPLACEMUS
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACETIS
|
| 3ème pers. pl. |
BENEPLACENT
|
|
imparfait |
| 1ére pers. sing. |
BENEPLACEBAM
|
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACEBAS
|
| 3ème pers. sing. |
BENEPLACEBAT
|
| 1ère pers. pl. |
BENEPLACEBAMUS
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACEBATIS
|
| 3ème pers. pl. |
BENEPLACEBANT
|
|
futur |
| 1ére pers. sing. |
BENEPLACEBO
|
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACEBIS
|
| 3ème pers. sing. |
BENEPLACEBIT
|
| 1ère pers. pl. |
BENEPLACEBIMUS
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACEBITIS
|
| 3ème pers. pl. |
BENEPLACEBUNT
|
|
parfait |
| 1ére pers. sing. |
BENEPLACUI
|
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACUISTI
|
| 3ème pers. sing. |
BENEPLACUIT
|
| 1ère pers. pl. |
BENEPLACUIMUS
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACUISTIS
|
| 3ème pers. pl. |
BENEPLACUERUNT BENEPLACUERE
|
|
futur antérieur |
| 1ére pers. sing. |
BENEPLACUERO
|
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACUERIS
|
| 3ème pers. sing. |
BENEPLACUERIT
|
| 1ère pers. pl. |
BENEPLACUERIMUS
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACUERITIS
|
| 3ème pers. pl. |
BENEPLACUERINT
|
|
plus-que-parfait |
| 1ére pers. sing. |
BENEPLACUERAM
|
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACUERAS
|
| 3ème pers. sing. |
BENEPLACUERAT
|
| 1ère pers. pl. |
BENEPLACUERAMUS
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACUERATIS
|
| 3ème pers. pl. |
BENEPLACUERANT
|
|
présent |
imparfait |
futur |
parfait |
futur antérieur |
plus-que-parfait |
| 1ére pers. sing. |
BENEPLACEO
|
BENEPLACEBAM
|
BENEPLACEBO
|
BENEPLACUI
|
BENEPLACUERO
|
BENEPLACUERAM
|
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACES
|
BENEPLACEBAS
|
BENEPLACEBIS
|
BENEPLACUISTI
|
BENEPLACUERIS
|
BENEPLACUERAS
|
| 3ème pers. sing. |
BENEPLACET
|
BENEPLACEBAT
|
BENEPLACEBIT
|
BENEPLACUIT
|
BENEPLACUERIT
|
BENEPLACUERAT
|
| 1ère pers. pl. |
BENEPLACEMUS
|
BENEPLACEBAMUS
|
BENEPLACEBIMUS
|
BENEPLACUIMUS
|
BENEPLACUERIMUS
|
BENEPLACUERAMUS
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACETIS
|
BENEPLACEBATIS
|
BENEPLACEBITIS
|
BENEPLACUISTIS
|
BENEPLACUERITIS
|
BENEPLACUERATIS
|
| 3ème pers. pl. |
BENEPLACENT
|
BENEPLACEBANT
|
BENEPLACEBUNT
|
BENEPLACUERUNT BENEPLACUERE
|
BENEPLACUERINT
|
BENEPLACUERANT
|
subjonctif
-
-
-
-
|
présent |
| 1ére pers. sing. |
BENEPLACEAM
|
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACEAS
|
| 3ème pers. sing. |
BENEPLACEAT
|
| 1ère pers. pl. |
BENEPLACEAMUS
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACEATIS
|
| 3ème pers. pl. |
BENEPLACEANT
|
|
imparfait |
| 1ére pers. sing. |
BENEPLACEREM
|
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACERES
|
| 3ème pers. sing. |
BENEPLACERET
|
| 1ère pers. pl. |
BENEPLACEREMUS
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACERETIS
|
| 3ème pers. pl. |
BENEPLACERENT
|
|
parfait |
| 1ére pers. sing. |
BENEPLACUERIM
|
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACUERIS
|
| 3ème pers. sing. |
BENEPLACUERIT
|
| 1ère pers. pl. |
BENEPLACUERIMUS
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACUERITIS
|
| 3ème pers. pl. |
BENEPLACUERINT
|
|
plus-que-parfait |
| 1ére pers. sing. |
BENEPLACUISSEM
|
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACUISSES
|
| 3ème pers. sing. |
BENEPLACUISSET
|
| 1ère pers. pl. |
BENEPLACUISSEMUS
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACUISSETIS
|
| 3ème pers. pl. |
BENEPLACUISSENT
|
|
présent |
imparfait |
parfait |
plus-que-parfait |
| 1ére pers. sing. |
BENEPLACEAM
|
BENEPLACEREM
|
BENEPLACUERIM
|
BENEPLACUISSEM
|
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACEAS
|
BENEPLACERES
|
BENEPLACUERIS
|
BENEPLACUISSES
|
| 3ème pers. sing. |
BENEPLACEAT
|
BENEPLACERET
|
BENEPLACUERIT
|
BENEPLACUISSET
|
| 1ère pers. pl. |
BENEPLACEAMUS
|
BENEPLACEREMUS
|
BENEPLACUERIMUS
|
BENEPLACUISSEMUS
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACEATIS
|
BENEPLACERETIS
|
BENEPLACUERITIS
|
BENEPLACUISSETIS
|
| 3ème pers. pl. |
BENEPLACEANT
|
BENEPLACERENT
|
BENEPLACUERINT
|
BENEPLACUISSENT
|
impératif
|
présent |
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACE
|
| 3ème pers. sing. |
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACETE
|
| 3ème pers. pl. |
|
|
futur |
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACETO
|
| 3ème pers. sing. |
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACETOTE
|
| 3ème pers. pl. |
BENEPLACENTO
|
|
présent |
futur |
| 2ème pers. sing. |
BENEPLACE
|
BENEPLACETO
|
| 3ème pers. sing. |
|
|
| 2ème pers. pl. |
BENEPLACETE
|
BENEPLACETOTE
|
| 3ème pers. pl. |
|
BENEPLACENTO
|
infinitif
|
présent |
| infinitif |
BENEPLACERE
|
|
futur |
| infinitif |
BENEPLACITURUM, AM, UM ESSE
|
|
parfait |
| infinitif |
BENEPLACUISSE
|
|
présent |
futur |
parfait |
| infinitif |
BENEPLACERE
|
BENEPLACITURUM, AM, UM ESSE
|
BENEPLACUISSE
|
participe
-
-
-
-
|
présent |
| participe |
BENEPLACENS, ENTIS
|
|
futur |
| participe |
BENEPLACITURUS, A, UM
|
|
présent |
passé |
futur |
parfait |
| participe |
BENEPLACENS, ENTIS
|
|
BENEPLACITURUS, A, UM
|
|
gérondif
| cas |
forme |
| accusatif |
BENEPLACENDUM
|
| génitif |
BENEPLACENDI
|
| ablatif |
BENEPLACENDO
|
| datif |
BENEPLACENDO
|
supin
| cas |
forme |
| accusatif |
BENEPLACITUM
|
| ablatif |
BENEPLACITU
|