Traduction pour 'desagreger'

désagréger
intransitif
  • verbe pronominal
    • se désagréger
      • 1 siècle avant J.C. LUCRETIUS CARUS (Lucrèce)
        • TABEO, ES, ERE, intr : se désagréger TABEO
transitif
  • sens commun
    • décomposer, disjoindre
      • 1 siècle avant J.C. CAESAR (César)
        • DILUO, IS, ERE, LUI, LUTUM, tr : désagréger DILUO
      • 1 siècle avant J.C. CICERO (Cicéron)
        • DISSOLVO, IS, ERE, SOLVI, SOLUTUM, tr : désagréger DISSOLVO
      • 1 siècle avant J.C. LUCRETIUS CARUS (Lucrèce)
        • RESOLVO, IS, ERE, SOLVI, SOLUTUM, tr : désagréger (dissocier de ses éléments) RESOLVO
      • 1 siècle aprés J.C. TACITUS (Tacite)
        • SOLVO, IS, ERE, SOLVI, SOLUTUM, tr : désagréger (dissoudre) SOLVO
      • 6 siècle aprés J.C. FORTUNATUS
        • DECRUSTO, AS, ARE, tr : désagréger DECRUSTO
  • issu du sens commun
    • décomposer, disjoindre
      • 4 siècle aprés J.C. PRUDENTIUS (Prudence)
        • RESOLUBILIS, IS, E : qui peut être désagrégé (dissout) RESOLUBILIS