Traduction pour 'brandir'

brandir
transitif
  • sens commun
    • agiter en l'air, élever pour frapper ou lancer
      • 1 siècle avant J.C. CICERO (Cicéron)
        • VIBRO, AS, ARE, AVI, ATUM, tr : brandir VIBRO
      • 1 siècle avant J.C. LUCRETIUS CARUS (Lucrèce)
        • CONTORQUEO, ES, ERE, TORSI, TORTUM, tr : brandir CONTORQUEO
      • 1 siècle avant J.C. VERGILIUS MARO (Virgile)
        • ADTORQUEO, ES, ERE, TORSI, TORTUM, tr : brandir ADTORQUEO
        • ATTORQUEO, ES, ERE, TORSI, TORTUM, tr : brandir ATTORQUEO
        • CORUSCO, AS, ARE, AVI, ATUM, tr : brandir CORUSCO
        • QUATIO, IS, ERE, QUASSUM, tr : brandir QUATIO
    • agiter en l'air, élever pour mieux frapper ou lancer
      • 1 siècle avant J.C. VERGILIUS MARO (Virgile)
        • CRISPO, AS, ARE, AVI, ATUM, tr : brandir CRISPO
        • QUASSO, AS, ARE, AVI, ATUM, tr : brandir QUASSO
  • issu du sens commun
    • agiter en l'air, élever pour frapper ou lancer
      • 4 siècle aprés J.C. AMMIANUS MARCELLINUS (Ammien Marcellin)
      • 4 siècle aprés J.C. DIOMEDES (Diomède)
        • VIBRATIO, ONIS, f : action de brandir VIBRATIO